Naar de inhoud springen

The chronicles of Marktplaats

Natuurlijk ben ik bekend met het fenomeen Marktplaats, maar nog nooit ben ik er mee bezig geweest. Op de één of andere manier hab ik er een bepaalde associatie bij waardoor ik nooit de moeite nam om Marktplaats.nl in te tikken. Let wel… nam!
Mijn associatie? Hier is ‘ie. Ik zie een vrouw van ongeveer 36 jaar met kort haar omdat dat zo lekker ‘pittig’ is voor me. Ook gaat ze elk jaar naar de Huishoudbeurs met haar vriendinnen en dragen ze dan allemaal een witte legging of een witte broek van parachutestof met zo’n ‘enig’ tuniekje erover. Verder houdt ze natuurlijk van knutselen en gaat haar hart sneller kloppen wanneer ze een fantastische scrapbook ziet. Ook deelt ze veel met haar vrinden op verschillende social media en zit ze dan ook vele uurtjes naar haar beeldscherm te kijken. Niet houdt zij alleen haar social media bij maar ook Marktplaats. Al haar knustelwerkjes verkoopt ze op de site, custom made. Dat beeldscherm die uiteraard bij een computer hoort, staat overigens in een grenen computerkast in de woonkamer. De kans is trouwens groot dat ze Tina heet. Zo… ik geloof dat er nu wel een duidelijk beeld is ontstaan. Nu heb ik echt geen moeite met deze Tina, echt niet. Zonder sarcasme.

Door deze associatie met Marktplaats voelde ik mij nou niet bepaald geroepen om net als onze Tina achter mijn beeldscherm te kruipen om Marktplaats af te struinen. Maar ik, ook ik, kon het gewoon niet weerstaan. Na mijn zoveelste grote opruiming van kleren en andere meuk vond ik het tijd geworden om al dat spul eens te gaan verkopen. Maar hoe? Juist ja… via Marktplaats. Met enig tegenzin heb ik mij aangemeld op de site, mijn grootheidswaan die de laatste tijd even wat minder was, kwam weer om de hoek kijken. Maar I pushed through… Ik zette er drie advertenties op. Mijn grootheidswaan was ondertussen al wat minder geworden en ik vond het zowaar spannend. Na een half uur logde ik mij weer in om te kijken hoeveel mensen naar mijn advertenties hadden gekeken. Enigszins gedesillusioneerd zie ik dat mijn advertenties nog maar drie keer waren bekeken. Drie keer waarvan mijn moeder zeker twee keer en misschien wel alle keren heeft gekeken. Ook al zegt ze van niet met een ietwat hogere stem dan normaal. Bless.

Inmiddels zijn we weer een paar dagen en een paar pagina’s verder. De advertenties vliegen van de eerste pagina naar pagina 150 binnen een paar uur. Niet heel veel mensen hebben mijn spulletjes bekeken maar vandaag mocht ik zowaar mijn allereerste verkoop versturen! Hoppa!
It’s official… Tina en ik lijken meer op elkaar dan dat ik dacht.

Had ik trouwens al verteld dat dit iets is waar ik van houd?

Vrede!

Oh… en waarom is mijn like button anders?

Facebook Comments

2 Reacties

  1. Geweldig stuk dit! Je schrijft echt heel leuk. Keep on going.

  2. Lief! Thanks!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *